http://www.zoofirma.ru/


Дамба зааринг Дархадын гайгүй сайн бөө гэлцэнэ. Дамбын дүү Санжмятав, Гүндэвийн Чойсүрэнгийн хамт ан авд яваад тайгаас гөрөөс буудаж гэнэ. Очтол гөрөөс биш цаа байжээ. Авласан цаагаа өвчиж эхэлтэл хутганы ирэнд нэг юм тас үсэрснийг үзвэл сэтэр байжээ.

Тэр хоёр айхдаа хутгаа мартаад санд мэнд зугтжээ. Цааны эзэн Дуламжиг удган цаа унан ирж хутгыг нь хуйнд тааруулаад таньжээ. Удалгүй Дамба Зайрангийн хүү цааны эзэн Дуламжиг удганы жатганд өөд болжээ. Түүнийг Дамба зайран мэдээд цааны эзэн Дуламжиг удганд хариу жатга явуулжээ. Дамба заарингийн жатгыг Дуламжиг удган цагаатгаад, Дамба зайрангийн жатгыг Дуламжиг удган эргүүлээд Дамбыг жатгадахад хонхинуур нь Дамбын цээжинд оржээ. Дамба бөөлж жатгаа гаргахын тулд буудуулахаар болов. Ингээд сумтай буугаа маасгар Авирт өгч “Чи буудагтий” гэхэд Авир:
“Би яасан гэж хүнийг буудах болж байна” гээд дургүйцээд, завилаад суучихаж
Гэтэл Дамба бөөлөх зуураа оровоо шившиж Авирын өвөр дээр орхичихов. Тэгээд “бууд гэм чи буудаатах, тэгсэн хойно чи мэднэ” гэхээр нь Авир гэнэт буудмаар санагдаад хоёр далны нь дунд буудаж орхив. Дамба огих тоолонгоор цээжнээсээ цус гарган өндийхөд хонхинуур нь цустай хамт Дамбаас гарсан гэдэг. Ингэж Дамба бөө Дуламжиг удганы жатганаас /хараал/ гарсан юм гэдэг.