http://www.zoofirma.ru/

Онгод оршуулах ёс-Монгол орны нутгаас малтаж шинжилсэн эртний булшуудад хүн оршуулсныг эрдэмтэн Ёнсог “Онгод оршуулах ёс” хэмээн томъёолсон байдаг. Энэ нь эртний булш бунханууд өөд болоочийг оршуулахдаа амьсгал болон хөлс шингэсэн эд өлгийн зүйлийнх нь хамт оршуулдаг. Үүнийг өөд болоочийн хүний сүнс байгаа хэрэг юм гэсэн бөөгийн шүтлэгийн үзэл санааны үүднээс тайлбарласан зөв бодитой тайлбар мөн гэж үздэг.

 

Онгод сахиусанд даатгах даатгал
Хурмаст тэнгэрээс заяасан
Хотол олны сахиус болсон
Цанхилан цагаан удган
Цагаадай өвгөн аав минь
Уужтай сайхан идээнээс
Уун зооглон соёрх
Явдал учраа даатгаж
Ямааны зүлдээ өргөнөм
Арьс махан рашаан болж
Амин сүнсний бурхан болж
Адгуусны төрлөөс зайлж
Амар заяанд төрөг
Хотон доторх хониноос
Хонгор халзныг шилэв би
Төлгөн хонины чинь ууц
Төө зузаан
Хурган хонины чинь ууц
Хуруу зузаан
Уужтай сайхан идээнээс
Уун зооглож соёрх
Уу хормойд багтааж
Уудам суганд хавчуул
Бүжин туулайн бүвүргээр
Бүүрэг чонын шогшоогоор
Гүвэг гүвэг гүйцтэй
Хан буурал тэнгэр минь
Гүрээний судсан хатгалгаатай
Галзуу чонон хүлэгтэй
Гал могой ташууртай
Хүний махан хүнстэй
Хүрэл чулуун зүрхтэй
Хар эрээн бүргэд хамжаастай
Хүрэн эрээн бүргэд дэвилгээтэй
Бөртэ чонын шогшоогоор
Бөөн бөөнөөр залардаг
Онон их сахиус
Олон үеийн шүтээн
Тавьсан тахийг минь
Тавтай сайхан зооглоод
Алд биеийг минь алдалгүй харж
Ахан дүүсийн минь алгасалгүй ивээж
Архаг өвчтэй бол
Арагшаанаараа /рашаанаар/ эмнэж
Долоовроороо домнож
Хайраараа хараатай
Халамжаараа өргөхтэй
Мөн хүү Даваажав хэлж тэмдэглүүлбэй.