Хятадын пүүсүүд гэрээ хийхдээ ихэнхдээ мөнгө, мал, барааг хүүтэй зээлдүүлээд хүү нь эх зээлтэй тэнцэх үед хүүг зогсооно гэдэг байсан ч, зээлийн хүү нь 500 хувь хүртэл өсдөг байв. Түшээт хан аймгийн засаг Намжилдоржийн хошуу 1824 онд Бээжин Батмөнхийн пүүсээс алба татварт 197 лан мөнгө зээлээд хүүг нь цувуулан төлсөөр 1883 онд 1779 лан мөнгө өгөөд байжээ.

Хятадууд бараагаа зээлээр өгөхдөө бэлэн худалдаанаас 1.5-2 дахин илүү үнээр зарна.
Худалдаачид 20-р зууны эхээр мөнгөө хэрхэн хүүлдэг байсныг нүдээр үзсэн И.М.Майскийн бичсэнээр "Хятадууд зах дээр ширхэг нь 0.8 лан үнэтэй цайг зээлүүлэхдээ дараа хавар нь цайны үнэд 1 төлөг, хүүнд нь 1 төлөг авч завшдаг.
Хэрэв зээлдэгч монгол дараа жил нь цайныхаа үнэд 2 төлөг өгч чадаагүй бол хугацааг сунгаж, дараа жил нь 1.5 лангийн үнэтэй 2 шүдлэн хонь, дөрөв дэх жил тус бүр нь 3 лангийн үнэтэй хязаалан хонь 2-г авч,өөрөөр хэлбэл 0.8 лангийн үнэтэй ганц цай зээлүүлээд 4 жилд 6 лан болтол үржүүлж 216 хувийн хүүг завшдаг байжээ.
Хятадууд ихэнхдээ зээлийнхээ хүүг авч, үндсэн өрийг үлдээгээд түүнийгээ байнгын орлогын эх үүсвэр болгохыг хүсдэг тэгж чаддаг байжээ.

Сэржхорол Гантогтох

Twitter