Б.Ринчен гуай залуудаа манай Монголын ховсч хүнтэй уулзаж ярьсан тухайгаа ярив. Ринчен гуайн уулзсан тэр хүн “Багш надад заахдаа шүд унахаар ховс хийж чадахаа больдог гэсэн, би шүдээ унаснаас хойш ховсдож чадахаа больсон” гээд ховс хийж үзүүлээгүй гэнэ. Та ховс хийж явсан тухайгаа яриач гэж шалж гуйж байж нэг тохиолдлыг яриулсан гэнэ. Ховсч өөрөө оролцож хэдүүл тэмээн жингээр өмнө зүг алс явах зуурт амны усаар тасраад худаг устай газар хүртэл маш хол байж гэнэ. Хүн малгүй цангаж зутраад явах тэнхэлгүй болоход нөхөд нь “Чи нэг аргалж үз” гээд шахаад байж гэнэ. Тэгээд явж байтал орой бүрий болж хэрэв шөнө нь хоновол маргааш нь бүр зутрах, нэг шөнийг алдаад, өдрийн халуунд улам цангах болоод хэцүүдэж гэнэ.
Зөн совингоо дага
Зөн совингийн талаар чи юу гэж боддог вэ? Зөн совин үнэн байх магадлалтай юу? Өөрөөр хэлбэл 100% итгэж болох уу?
Зөн совинд би итгэдэг. Зөн совингоо дагаснаар зөвдсөн үү гэхээс биш
буруутаж байгаагүй. Харин зөн совингоо үгүйсгээд, айдас, бардам зангаа
сонссоноор буруутаж байсан.
Миний бодлоор зөн совин бол байгалаас заяасан нандин бэлэг. Өөрөөр
хэлбэл дэлхий ертөнцөөс хүн төрөлхтөнд өгсөн чадвар ч гэхиймуу эсвэл
бие махбодь зүрх сэтгэлээрээ мэдэхийг зөн совин гэж болох юм.
Ш.Юнгэрэн гуай Говь-Алтай аймгийн Шарга сумын нутагт төрж өссөн хүн. Тэднийх Шаргын говьд байдаг цорын ганц Баянбүрд болох газар буюу одоогийн Ээвийн буудал хэмээх тээвэрчдийн буурчийн газраас 80-аад км-ийн зайтай нутагладаг байжээ. Тэнд нь Нялхсын шанд нэртэй жижигхэн булаг байгаад 1950-иад оны эхээр
Бид хүүхэд ахуй цагтаа томчуулын ярьдаг байсан «хар гар» хэмээх аймшигт үлгэрийг чих тавин сонсдог ч хөнжил дотроо айж хурган амьсгал түгжин хонодог байлаа. Гэвч энэ тухайд бодит үнэнийг сонсох цаг нэгэнтээ ирэх байсныг насны залуу, цусны шингэнд даан ч гадарласангүй. Энэ бол гэхдээ «хар гар» хэмээх ам дамжсан үлгэр биш далдын хар хүч агуулсан «хатсан гар»ны тухай нэн аймшигт бодит түүх юм.
ФОТО
ВИДЕО
