Бөө нар өөрсдийн “би”-ийн өвчнийг давж сэтгэнэ гэдэг маш их тэсвэр, ухаан шаарддаг бололтой. Эсбүгээс өөрсдийн хувийн “толгой” нь байх үзлээсээ салахад түн хэцүү даваа давахад хүрдэг. Энэ л зан чанар бөө нарыг хамтарч ажиллахад их саад болдог. Бид нэгдэх цаг ирнэ тэр болтол олон “би”-ийн өвчнөөс салсан байх учиртай. ДЦХ бол хамтын үзэл бодлын илэрхийлэлийн талбар билээ. “Бөө хүн өөрийн онгодыг дээдлэж, бусдын онгодыг хүндэлж явах учиртай.” гэж Монгол бөөгийн ёс зүйд заасан нь нэн учир утгатай агуулгыг өөртөө багтаасан байдаг. Бурхан халдуны Босгын даваанаас цааш удган, эмэгтэй хүн явдаггүй төрд ёсны журамтай. Гэтэл зарим удган миний онгодонд хамаарахгүй гээд Босгын даваанаас цааш явж байсан түүхтэй.
