Буг чөтгөр, ороолон голдуу хот суурин газар байдаг гэдэг яриа бий. Үүнийг ч батлах гэсэн юм шиг нийслэл хотод маань Дөрвөн зам, Ханамаса зоогийн газар, Арслантай гүүр, 100 айлын Рашаантын гудамж, 32-ын тойргийн Чайна таун гээд хий үзэгдэл оршсон газрууд зөндөө бий. Тэгвэл дахиад нэг чөтгөртэй газар нэмэгдлээ. Энэ тухайд олон үг нуршилгүйгээр Л.Бадамсүрэн гэдэг залуугийн ярианд анхаарлыг тань хандуулъя.

- Та буг чөтгөрийн тухай ярина гэж хэлсэн. Тэгэхлээр бүх зүйлийг эхнээс нь маш тодорхой ярьвал уншигчдад маань илүү ойлгомжтой байх болов уу?
- Би үнэндээ олон жилийн өмнө эхнэр, хүүхдээсээ салаад будилж яваа хүн дээ. Тэгээд орох оронгүй сар, жилээр тэнэж явахад минь гудамжинд багын найз маань тааралдлаа. Юуг нь нуухав. Ядарч зүдэрч яваагаа ний нуугүй хэллээ. Гэтэл надад “Чи ингэж ядарч явахаар архи бага уугаад манай дүүгийн байранд бай” гэлээ шүү. Хичнээн их баярласнаа хэлээд юүхэв. Нэр усыг нь хэлээд юүхэв.

Найзын маань бага дүү Солонгост ажиллаж байгаад ирээд нэг өрөө байр хороололд авсан юм билээ. Тэндээ найзуудтайгаа шоудаж байгаад нэг охиныг алчихсан юм гэсэн. Тэгээд л шоронд орохгүй юу. Байрыг нь зарах гэтэл хүн амины хэрэг гарсан гэдгийг хажуу хавирганых нь айлуудаас мэдчихээд авахаа больчихгүй юу. Ингээд яах ч аргаа олохоо больчихсан байсан юм билээ. Амьдрал ахуй нь ах, дүүгээрээ гайгүй болохоор орох айл ч олдоогүй юм гэсэн. Тэгээд л намайг амьдар гэж хэлэхгүй юу?

- Бүр өгч байгаа хэрэг үү?
- Үгүй, яалаа гэж. Хэдэн жилийн дараа энэ явдал мартагдах тийшээгээ хандахаар зарах санаа өвөрлөж байгаа юм.

- Та айгаагүй хэрэг үү?
- Үүнийг ямар ч хүн ойлгоход бэрхтэй л дээ. Орон гэргүй олон жил, сараар орц хонгилоор тэнэж, архи дарс гударч явсан хүнд айж, ичих зүйл алга болчихдог юм шүү дээ. Дулаахан орон гэртэй болж байхад юун үхэл. Магнайгаа хагартал л баярлаж байлаа. Мэдээж хэрэг хөлс мөнгийг нь өөрөө төлөөрэй гэсэн болохоор ажил төрөл олж хийхээ боддог юм билээ.

- За тэгээд тэр байр л буг чөтгөртэй болж таарах нээ?
- Тийм ээ. Эхний хоёр, гурван хоногтоо гойд мэдэгдсэн юмгүй байлаа. Гурав дахь хоног дээрээ тасарч ирээд унтчихаж. Шөнө дунд ам цангаж байна. Босоод ус уух санаатай бүдчиж явтал эмэгтэй хүн уйлж байх юм. Би ч “За нэг хүүхэн дагуулж ирээд л хүчиндчихсэн юм байх” гэж бодлоо шүү. Тэгээд очсон чинь гал зуухны өрөөнд чармай шалдан хүүхэн дээш хараад уйлчихсан хэвтэж байна. Очоод босгох гэсэн чинь хий хоосон зүйл байдаг байгаа. Тэгээд л архины цагаан солио тусчихаж гэж бодсон боловч энэ байранд аллага гарсан гэдгийг гэнэтхэн саналаа. Шууд л гараад зугтчихсан.

- Тэгээд дахиж очоогүй хэрэг үү?
- Маргааш нь баахан хүнтэй очиж архидаж хоносон. Шөнө унтаж байтал нөгөө хий үзэгдэл орж ирээд “Наадуулаа зайлуул” гэж байна шүү. Би ч айхдаа үүрээр хөөгөөд гаргасан. Түүнээс хойш айгаад очиж чадаагүй ээ.

- Найздаа энэ тухай хэлсэн үү?
- Хэлсэн чинь “Тийм ээ” гэдгээс өөр юу ч хэлээгүй. Түлхүүрийг нь “Баярлалаа” гэж хэлээд л өгсөн.

- Таны ярих зүйл ердөө л энэ үү?
- Ердөө л энэ.

- Одоо тэр байранд айл бий болов уу?
- Ёстой мэдэхгүй юм аа.

Via: Wikimon.mn

Twitter